FRANCISZEK BARTECZEK

Nauczyciel, urzędnik, społecznik

(ur. 3 maja 1891 w Dziećmorowicach k. Frysztatu – zm. 14 stycznia 1983 w Jasienicy)

Syn Franciszka, chałupnika i Marianny Lankocz. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Bobrku (1912). Służbę wojskową odbył w 31 Pułku Obrony Krajowej w Cieszynie (1912-1913). Nauczyciel w polskiej szkole ludowej w Dziećmorowicach (1913-1914 lub 1917).

W czasie I wojny światowej w armii austriackiej (31 Pułk Strzelców). Jeden z trzech przywódców przewrotu wojskowego w Cieszynie (31 X 1918 r.), uczestnik walk podczas czeskiego najazdu na Śląsk Cieszyński (1919), prac plebiscytowych na Śląsku Cieszyńskim (1919-1920) i III Powstania Śląskiego (1921).

Nauczyciel w polskiej szkole w Bielsku (1922). Nauczyciel w szkołach wydziałowych w Cieszynie (1921-1922). Kierownik szkoły w Leszczynach (1922-1925). Naczelnik gminy Jasienica (od 1925). Administrator gminy Dziećmorowice (1938-1939). Komisarz rządowy Nowego Bogumina (1938-1939) Kierownik szkoły ludowej (przekształconej w powszechną) w Jasienicy (1925-1938, 1948-1949).

W czasie II wojny światowej ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem. Po przejściu na emeryturę pracownik Przedsiębiorstwa Inwestycyjno-Remontowego Przemysłu Drzewnego w Sopocie (1949-1951), Spółdzielni Gminnej w Jaworzu (1952-1953) i Powszechnej Spółdzielni Spożywczej w Pszczynie (1953-1958). Członek licznych organizacji społecznych, m.in. prezes Związku Obrony Kresów Zachodnich, Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego i Koła Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego w Jasienicy.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Walecznych.

Biogram na podstawie Elektronicznego Słownika Biograficznego Śląska Cieszyńskiego.