Franciszek Pawlica
Działacz góralski, przedsiębiorca
ur. 7 lipca 1854 r. w Poroninie – zm. 21 czerwca 1926 r. w Zakopanem.
Pracował początkowo jako leśniczy w dobrach szaflarsko-poronińskich rodziny Uznańskich, od 1900 r. był właścicielem pensjonatu „Staszeczkówka” (obecnie hotel Sabały przy Krupówkach).
Od 1895 r. piastował mandat radnego, działał też w rozmaitych instytucjach i stowarzyszeniach. Należał do grona założycieli towarzystwa „Związek Górali”, w którym początkowo sprawował funkcję wiceprzewodniczącego, a w latach 1910-25 przewodniczącego i wniósł wielkie zasługi dla rozwoju podhalańskiego regionalizmu. Z jego inicjatywy i staraniem wybudowano w 1911 r. na Rynku pomnik króla Władysława Jagiełły (Grunwaldzki), który stał się najważniejszym miejscem uroczystości i wystąpień patriotycznych w Zakopanem, zarówno w okresie niewoli jak i też po odzyskaniu niepodległości.
W październiku 1918 r. wszedł do zarządu Organizacji Narodowej pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego. Reprezentując społeczność góralską współpracował ze Stefanem Żeromskim w powstaniu tzw. Rzeczypospolitej Zakopiańskiej.
Przed śmiercią zapisał „Związkowi Górali” parcelę pod budowę Domu Góralskiego (dziś mieści się tutaj siedziba Związku Podhalan przy ul. Kościuszki).
Pochowany został na Nowym Cmentarzu w Zakopanem.
Biogram na podstawie: Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski, Nowy Cmentarz w Zakopanem. Przewodnik biograficzny, Warszawa-Kraków 1988; Lesław Dall, Pomnik Grunwaldzki w Zakopanem w latach 1911-2013, Zakopane 2014.