Ludwik Maciejowski

Ludwik Maciejowski

[Zapraszamy do zapoznania się z biogramem kolejnej postaci: tekstem i spotem filmowym]

Podpułkownik WP

Ludwik Maciejowski (ur. 26 listopada 1883 w Grybowie – zamordowany w kwietniu 1940 r. w Charkowie)

Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Sokalu (1902). Do 1914 r. był nauczycielem w Bełzie, Rzuchowie i Dębnie. Należał do Drużyn Bartoszowych. W 20. (galicyjskim) pułku piechoty najpierw na froncie serbskim, a od sierpnia 1915 r. na froncie włoskim. Od stycznia do marca 1918 r. dowodził kompanią zapasową w tarnowskim garnizonie, a następnie do października tegoż roku był oficerem inspekcyjnym przy dowództwie dworca kolejowego tamże. Członek organizacji „Wolność”, czynny podczas antyaustriackiego przewrotu wojskowego z 30/31 października 1918 r. w Tarnowie (dowódca dworca kolejowego).

W Wojsku Polskim od samego początku w 1. pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu na froncie czeskim, ukraińskim i bolszewickim. Od czerwca 1925 r. do października 1926 r. był zastępcą dowódcy 71. pułku piechoty w Zambrowie (w maju 1926 r. walczył przeciw oddziałom wiernym marszałkowi J. Piłsudskiemu podczas przewrotu majowego). Od listopada 1926 r. do stycznia 1929 r. na równoległym stanowisku w 45. pułku piechoty w Równem. Od lutego 1929 r. do stycznia 1931 r. dowodził 25. pułkiem piechoty w Piotrkowie Trybunalskim. Po przejściu w stan spoczynku w 1932 r., zamieszkał jako osadnik wojskowy na Wołyniu. We wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej w Maniewiczach na wschód od Kowla. Był jeńcem obozu w Starobielsku. Zamordowany przez NKWD w Charkowie.

Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Złotym Krzyżem Zasługi, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości.

Biogram na podstawie m.in.: Jerzy Giza „Organizacja WOLNOŚĆ 1918. Konspiracja niepodległościowa w C.K. armii podczas I wojny światowej

Zobacz film

Comments are closed.
Social Media Integration by Acurax Wordpress Developers
Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On Youtube