Marian Styliński
[Zapraszamy do zapoznania się z biogramem kolejnej postaci: tekstem i spotem filmowym]
Legionista, Burmistrz Tuchowa
(ur. 31 lipca 1898 r. w Górze Ropczyckiej – zam. 18 kwietnia 1942 r. w KL AUSCHWITZ )
W 1911 r., jako uczeń Szkoły Kupieckiej w Tarnowie, zakładał wraz z braćmi ruch skautowy w Tarnowie. Od 1912 r. członek Związku Strzeleckiego. 4 VIII 1914 r., wraz z bratem Janem, wyruszył na Oleandry z pierwszą grupą ochotników, wstępując do I Kompanii Kadrowej. Walczył pod Opatowcem i Nowym Korczynem. Po reorganizacji w 5. Pułku Piechoty I Brygady Legionów. Wziął udział w bojach nad Nidą w 1915 r. Ranny w bitwie pod Konarami, uznany za inwalidę. W 1916 r. powrócił do Legionów. Po kryzysie przysięgowym wcielony do wojska austriackiego, walczył m.in. na froncie włoskim, gdzie na początku 1918 r. został ciężko ranny. Skierowany na leczenie do Tarnowa włączył się w działalność POW (ps. Strzała). Od czerwca 1918 r. komendant i dowódca Oddziału Lotnego POW na okręg tarnowski, który w nocy z 30 na 31 X 1918 r. od ataku na austriacką Komendę Okręgową, rozpoczął rozbrajanie Austriaków w Tarnowie.
Wziął udział w obronie Lwowa w 1918 r. i wojnie ukraińskiej (1918-1919) oraz z bolszewikami (1920-1921). W 1921 r. przeniesiony do rezerwy, jako kapral podchorąży. Od 1922 r., wraz z rodziną, gospodarował na przyznanych jej działkach wojskowych w Kosowie Poleskim. W 1925 r. osiadł w Burzynie koło Tuchowa. W latach 1932-1939 r. był burmistrzem Tuchowa. Doprowadził m.in. do budowy szkoły w mieście oraz do budowy mostu na Białej, który w 2017 r. został nazwany jego imieniem.
Od 1939 r. w konspiracji, członek ZWZ-AK. Ukrywał się przed gestapo. Zadenuncjowany, został 30 V 1941 r. aresztowany przez gestapo, przesłuchiwany i więziony, następnie wywieziony do KL Auschwitz, gdzie zginął 18 IV 1942 r. W okresie międzywojennym odznaczony m.in. Krzyżem Legionów, Medalem za Wojnę 1918-1921, Krzyżem Obrony Lwowa.
Opracowanie: Antoni Sypek