[Zapraszamy do zapoznania się z biogramem kolejnej postaci: tekstem i spotem filmowym]

MAJOR WP

(ur. 7 stycznia 1897r. w Górze Ropczyckiej- zm. 30 października 1962 r. we Wrocławiu)

Uczeń Wyższej Szkoły Realnej w Tarnowie. W 1911 r. jeden z pierwszych skautów. Członek – organizator w 1912 r. Związku Strzeleckiego w mieście. 4 VIII 1914 r. wyruszył na Oleandry, wraz z pierwszą grupą ochotników. Służył w 5. pp Legionów, biorąc udział w bitwach pod Limanową i Łowczówkiem, a w 1915 r. nad Nidą. W 1916 r. uczestnik m.in. bitwy pod Kostiuchnówką. Po kryzysie przysięgowym, wcielony do wojska austriackiego, walczył na froncie włoskim. Ranny powrócił do Tarnowa, gdzie zaczął organizować w Tarnowie, wraz z Władysławem Dziadoszem, Polską Organizację Wojskową (POW). Został komendantem na powiat tarnowski, ps. Selim. Wziął czynny udział w przewrocie niepodległościowym, w pamiętną noc z 30 na 31 X 1918 r. a następnie w obronie Lwowa i wojnie z bolszewikami. Później, wraz rodziną, był przez kilka lat osadnikiem wojskowym na Polesiu. Potem pracował m.in. w PFZA w Mościcach. Od 1928 r. ponownie w WP, m.in. dowódca batalionu 32. pp w twierdzy Modlin. W 1935 r. awansowany do stopnia majora. Od 1938 r. w Korpusie Ochrony Pogranicza. We wrześniu 1939 r. jako dowódca batalionu KOP w Iwieńcu (pow. Nowogródek) przedarł się do Lwowa i wziął czynny udział w walkach w obronie miasta. Po upadku miasta przedostał się do Tarnowa.

Od początku okupacji w konspiracji. Zaliczany do ścisłego dowództwa Obw. Tarnowskiego ZWZ AK, poszukiwany przez gestapo, przedostał się na Podhale. Po II wojnie – jako Szeligowski – wyjechał w 1946 r. wraz z rodziną do Wrocławia, gdzie pracował m.in. w Biurze Budownictwa i Architektury i w Spółdzielni Zielarskiej „Galena”. W 1956 r. powrócił do swojego prawdziwego nazwiska.

Odznaczony: Krzyżem Walecznych (4x), Medalem Za Wojnę 1918-1921, Krzyżem i Medalem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi. Pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Opracowanie: Antoni Sypek