[Zapraszamy do zapoznania się z biogramem kolejnej postaci: tekstem i spotem filmowym]

Profesor literatury polskiej, kapitan rezerwy WP

(ur. 31 lipca 1886 r. w Jeleśni k. Bielska – zm. 23 lutego 1972 r. w Poznaniu)

Absolwent Gimnazjum w Samborze (1905) i filologii polskiej na UJ (1909). W roku 1906 współzałożyciel KS Cracovia i jej piłkarz. Nauczyciel gimnazjalny w Gorlicach (1910) a w latach 1911-14 w Orłowej na Śląsku Cieszyńskim. Podczas I wojny światowej w 20 (galicyjskim) pułku piechoty, na froncie serbskim, rosyjskim i włoskim. Od sierpnia 1918 r. porucznik w sztabie batalionu zapasowego w Tarnowie. Członek organizacji „Wolność”. Czynny podczas antyaustriackiego przewrotu wojskowego z 30/31 października 1918 r. w Tarnowie, autor odezwy do polskich żołnierzy tarnowskiego garnizonu, która przeszła do historii jako Rozkaz Dzienny nr 1 Wojska Polskiego. Służył w 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu, będąc m.in. współorganizatorem Uniwersytetu Żołnierskiego. Następnie, do grudnia 1920 r. w Szkole Podchorążych w Bydgoszczy.

Po przejściu do rezerwy, nauczyciel w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, wykładowca języka polskiego na Uniwersytecie w Rzymie (1923-1926), po powrocie do Polski wykładowca na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Profesor od 1933 r. Podczas okupacji niemieckiej przeniósł się do Warszawy, gdzie zaangażował się w tajne nauczanie przez kontynuację działalności UAM jako Uniwersytetu Ziem Zachodnich, którego był rektorem (1943-1944). Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Poznania i ponownie pracował na tamtejszym Uniwersytecie aż do emerytury (1960). Badacz literatury staropolskiej, w szczególności polskiego baroku, wraz z jego powiązaniami europejskimi, głównie włoskimi. Opublikował ponad 500 pozycji naukowych.

Odznaczony m.in. Orderem Odrodzenia Polski, Orderem Corona d’Italia i Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Biogram na podstawie m.in.: Jerzy Giza „Organizacja WOLNOŚĆ 1918”

Zobacz  film