Warto pamiętać, że wśród „Pierwszych Niepodległych” pod Tatrami był ojciec przyszłej polskiej noblistki …

WINCENTY  WŁADYSŁAW SZYMBORSKI

Administrator, społecznik, polityk

(ur. 5 kwietnia 1870 w Czartkach Wielkich – zm. 9 września 1936 w Krakowie)

 

Syn Antoniego Szymborskiego, podróżnika, powstańca wielkopolskiego (1848) i styczniowego. Absolwent Męskiego Gimnazjum Klasycznego w Kaliszu. W latach 1904–1926 zarządca dóbr hrabiego Władysława Zamoyskiego, do 1922 dóbr zakopiańskich a od 1923 majętności w Kórniku pod Poznaniem. Sfinalizował prace nad aktem donacyjnym Zamoyskich i stworzeniem Fundacji „Zakłady Kórnickie”.

Jeden ze współtwórców Muzeum Tatrzańskiego i Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Zakopane zawdzięcza mu także lokal Towarzystwa „Sokół”, pustelnię Brata Alberta, niektóre kościoły. Pod jego administracją zelektryfikowano Zakopane. Był pomysłodawcą budowy toru bobslejowego w Kuźnicach (1910), potem wspomagał jego realizację.

W 1916 współzałożyciel tajnej Rady Narodowej pod Tatrami. W październiku 1918 r. jeden z trzech wiceprzewodniczących Organizacji Narodowej w Zakopanem, potem Rady Narodowej Rzeczpospolitej Zakopiańskiej i nieformalny jej wiceprezydent – najbliższy współpracownik S.Żeromskiego.

Związany z ruchem narodowym, członek Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, a potem Związku Ludowo-Narodowego. Od 1924 lub 1926 mieszkał z rodziną w Toruniu, w 1930 przeprowadził się do Krakowa.

Spoczywa w grobie rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, obok żony Anny i córki Wisławy, słynnej noblistki.

Biogram na podstawie opracowania dr Kazimierza Krawiarza.